1. Zawarcie umowy cesji wierzytelności pomiędzy spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, a jej prezesem wymagało dla jej skuteczności dochowania wymagań z art. 210 § 1 k.s.h. 2. W związku z obowiązywaniem także w odniesieniu do przelewu zasady nemo plus iuris in alium transferre potest quam ipse habet, umowa zobowiązująca do przeniesienia wierzytelności zawarta przez osobę, której wierzytelność nie przysługuje, nie wywoła skutków rozporządzających. Istotne dla rozstrzygnięcia jest więc ustalen [...]
[pełny tekst]

1. Brak wyroku karnego nie uniemożliwia sądowi rozpoznającemu powództwo w procesie cywilnym samodzielnego dokonania oceny prawnokarnej zdarzenia szkodowego wskazywanego za podstawę faktyczną roszczeń, w oparciu o materiał dowodowy zebrany w postępowaniu cywilnym. 2. Art. 822 § 1 k.c. statuuje subsydiarną, zastępczą odpowiedzialność ubezpieczyciela wobec osób trzecich, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający lub ubezpieczony. 3. Dobro osobiste w postaci więzi osobistej po [...]
[pełny tekst]

1. Zawieszenie postępowania w oparciu o art. 177 § 1 pkt 1 k.p.c. nie zależy od wniosku stron, ale od pozytywnej oceny celowości zawieszenia dokonanej przez sąd orzekający. Wykładnia przepisów o zawieszeniu postępowania nie może prowadzić do stworzenia pozaustawowej przesłanki takiego zawieszenia. Brak jest podstaw do zawieszenia postępowania, jeżeli sąd orzekający jest w stanie samodzielnie dokonać ustaleń faktycznych stanowiących podstawę rozstrzygnięcia, bez konieczności wywodzenia ich z in [...]
[pełny tekst]

Do zastosowania dyspozycji art. 102 k.p.c. nie wystarcza sama zła sytuacja materialna strony (pozaprocesowa przesłanka odstąpienia od obciążenia kosztami procesu). Konieczne jest również zaistnienie takich okoliczności, które mają swoje źródło w przebiegu samego postępowania. Sąd Apelacyjny w Białymstoku, po rozpoznaniu w dniu 21 kwietnia 2020 r., na posiedzeniu niejawnym, sprawy z powództwa L. C., przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w C., o zapłatę, na skutek apelacji powoda, od wyroku [...]
[pełny tekst]

1. Punktem wyjścia dla oceny zaistnienia przesłanek do miarkowania odszkodowania na podstawie art. 362 k.c. jest ustalenie, czy zachowanie się poszkodowanego (osoby lub osób, którymi posługiwał się przy wykonaniu umowy z pozwanym) stanowiło współprzyczynę szkody. Oceny tej dokonywać należy przez pryzmat przywołanej wyżej normy art. 354 § 2 k.c., która nakazuje wierzycielowi współdziałać z dłużnikiem przy wykonywaniu umowy według wzorca odwołującego się do treści i celu społeczno–gospodarcz [...]
[pełny tekst]

Roszczenie banku o zwrot kwoty wypłaconej w wykonaniu nieważnej gwarancji bankowej (art. 410 k.c.), jako związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, przedawnia się z upływem trzyletniego terminu (art. 118 k.c.). Bieg przedawnienia roszczenia wynikającego z zobowiązania bezterminowego rozpoczyna się w dniu, w którym świadczenie powinno być spełnione, gdyby wierzyciel wezwał dłużnika do wykonania zobowiązania w najwcześniej możliwym terminie (art. 120 § 1 zdanie drugie w związku z art. 455 [...]
[pełny tekst]

Stwierdzenie wierzytelności pismem w rozumieniu art. 514 k.c. może nastąpić także w wyniku wystawienia przez wierzyciela dokumentu (np. faktury) potwierdzającego wykonanie zobowiązania i akceptowanego przez dłużnika. Nie jest w konsekwencji wystarczające wystawienie faktury pro forma, która nie potwierdza wykonania zobowiązania, ale poprzedza jego powstanie i jest elementem negocjacji przed zawarciem umowy. Nie wynika z niej żadna istniejąca wierzytelność. Tymczasem w świetle art. 509 k.c. dopus [...]
[pełny tekst]

W sytuacji, gdy art. 292 k.c. dopuszcza zasiedzenie służebności gruntowej, mimo że posiadanie wykonywane przez osobę korzystającą przez wymagany okres w sposób typowy dla tego rodzaju stosunku prawnorzeczowego zachowuje charakter posiadania tylko zależnego, odpowiednie zastosowanie art. 172 k.c., czyli przepisu dotyczącego posiadacza samoistnego nabywającego własność nieruchomości wskutek jej wieloletniego używania jak właściciel, tym bardziej nie pozwala na uznanie, że za posiadacza mogącego na [...]
[pełny tekst]

Założenie, że wskutek nieważnej umowy kredytu mogą być względem siebie zubożone jednocześnie obie strony, jest błędne. Zubożona jest tylko ta strona, która świadczyła w pieniądzu więcej niż uzyskała w związku z tym świadczeniem od strony przeciwnej. Jeżeli bank przekazał kredytobiorcy kwotę X, a następnie uzyskał od niego kwotę spłaty Y, to w przypadku ustalenia nieważności umowy różnica tych kwot stanowi wartość wzbogacenia kredytobiorcy, gdy Y jest mniejsze od X, zaś bank staje się wzbogacony, [...]
[pełny tekst]

W szczególnych okolicznościach podniesienie przez podmiot odpowiedzialny za naprawienie szkody zarzutu przedawnienia może być uznane za sprzeczne z zasadami współżycia społecznego i w efekcie traktowane jako nadużycie prawa podmiotowego, zgodnie z art. 5 k.c. Jednakże, stosowanie art. 5 k.c. w stosunku do zarzutu przedawnienia powinno mieć miejsce zupełnie wyjątkowo, w sytuacjach szczególnych, i nie może następować automatycznie. Oceniając, czy podniesienie zarzutu przedawnienia stanowi nadużyci [...]
[pełny tekst]